มาต่อให้แล้วนะคะ^^
"เดินทางปลอดภัยนะคะ คุณรุจิรา คุณมนตรี!"
มิรยาโบกมือให้ทั้งสอง โดยไม่สนว่าอัชชาวีจะบ่นยังไง
"แต่งงานมากว่าสิบๆปีเพิ่งคิดจะมาฮันนีมูน เฮ้อ!ทิ้งผมไปได้นะ"
ก็ใช่น่ะสิ!นี่คือแผนของเรา ไปให้คุณรุจิรากับคุณมนตรีพักผ่อนให้สบายใจเสียก่อน
"อย่าดื้อน่ะ!ตาอัช!"
คุณรุจิราพูดก่อนจะยกกระเป๋าเดินทางหนักอึ้งขึ้นรถแล้วแล่นบรื้นไป
"ดูสิๆ!!สมน้ำหน้าใช่มั้ยละ "
อัชชาวีทำท่าฮึดฮัด
"ฮ่าๆๆ!!!"ทศพันธ์หัวเราะดังไปเลยถูกมิรยาเขกหัวไปป้าบสองป้าบ
oooo
สุรสากำลังช็อปปิ้งในห้างยักษ์ใหญ่ ซื้อแต่ของแบรนด์เนมมากมาย กระเป๋ากุชชี่ กระเป๋าหลุยส์วิตตอง ฯลฯ
พอเห็นว่าที่คู่หมั้นตัวเองก็วิ่งรี่ๆไปทัก แต่แล้วก็เห็นผู้หญิงเดินกับอัชชาวี เลยวีนแตกซะ!
"ใครน่ะคุณอัช!!"
อัชเห็นว่าเข้าทางดิบดีเลยบอกว่ามิรยาเป็นแฟนของเขา ทศพันธ์ที่ออกมาจากห้องน้ำก็โกรธและหึงมาก
ส่วนสาได้แต่ปรี๊ดลั่น แล้วบอกว่าไม่ยอมๆ และทุบอัชชาวี
ตอนถึงบ้านดูอัชชาวีจะดีใจเป็นพิเศษ แต่มิรยากับทศพันธ์นี่สิ หน้าบูดบึ้งเหลือเกิน คนอะไรยุ่งจริงๆทั้งคู่คิด
"ไหนๆอาหารเย็น"
"ไปทำเองไป"มิรยาไล่ "ไม่งั้นก็กินมาม่า"
"เหอะ!มาม่า!ไม่กินหรอก ยอมอดตายดีกว่า"
"งั้นก็อดตายไป"ทศพันธ์เสริมด้วยความหมั่นไส้เหลือทน
อัชชาวีได้แต่เชิดๆแล้วเอามาม่าไปเติมน้ำร้อน
"โอ๊ย!!!!!แสบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ"
"น้ำร้อนลวกใช่มั้ย"มิรยาพูดอย่างรู้ทัน
"รู้ได้ไง"
อัชชาวีลูบมือแดงๆของเขาป้อยๆ
"เหอะ!ไม่รู้คงไม่ได้ทำงานนี้หรอก"
"ใช่ๆ"ทศพันธ์
'งานนี้มันต้องมีพลังจิตรึไงนะถึงทำได้น่ะ!' อัชชาวีคิดแบบกึ่งๆประชด
"เอามือมานี่!"
"เรื่องอะไร"อัชชาวี
"งั้นก็นั่งปวดแสบปวดร้อน โอ๊ยๆ ไปเถอะ"มิรยา
พอได้ยินอย่างนั้นอัชชาวีก็ยื่นมือที่โดนลวกไปทันที
"คนอะไรทำมาม่าไม่เป็น"มิรยา
"ไม่มีคนรับใช้นี่คงอดตายทั้งๆที่มีตังค์"ทศพันธ์
"ใช้ปากทำแผลรึไงพวกเธอ!!"อัชชาวีชักฉุนๆ มาว่าๆๆอยู่ได้ ก็คนมันรวย ฐานะมันดี ให้ไปนั่งทำมาม่ารึไง!
"เหอะ!"ทศพันธ์
พอทำแผลเสร็จมิรยาก็พันผ้าให้อย่างดี แล้วทำมาม่าให้อัชชาวีกินใหม่
"ทีหลังน่ะ!ถ้าทำไม่ได้ให้พูด ไม่ใช่เชิดชูตัวเองอย่างงู้นอย่างงี้จนคนอื่นไม่ทำให้แล้ว มาเจ็บทีหลัง เข้าใจไหม?"
"เออ!!"อัชชาวีพูด
ทศพันธ์กับมิรยาหันมายิ้มให้กัน
ใช่ๆๆ!!งานคืบหน้าไปสองขีดแล้วละ!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น